NEPISMENOST – eden od najgorlivite opshtestveno-politichki i pedagoshki problemi na makedonskoto opshtestvo. Niza istoriski, ekonomski, politichki i socijalni okolnosti pridonele nepismenosta da bide postojan pridruzhen problem na opshtestveniot razvoj. Neposredno po Osloboduvanjeto, nad 60% od naselenieto vo Makedonija (nad 10godishna vozrast) bilo nepismeno. Borbata protiv nepismenosta se vodela so: (1) organiziranje analfabetski kursevi i (2) prezemanje merki za shto pocelosen opfat na shkolskoobvrznata populacija vo osnovnoto obrazovanie i za sprechuvanje na osipuvanjeto na uchenicite. Samo vo tekot na prvite 5 godini po Osloboduvanjeto (1945–1950) se organizirani povekje od 9.000 analfabetski kursevi, vo koi bile opfateni okolu 300.000 nepismeni lica. Kako rezultat na ovie i drugi prezemeni aktivnosti, procentot na nepismenite postojano opagjal. Statistichkite pokazateli ja davaat slednava periodichna slika na opagjanjeto na procentot na nepismenoto naselenie: 1948 – 40,3%; 1961 – 24,5%; 1994 – 6,7%; 2004 – 3,9%. LIT.: K. Kamberski, Od bukvar do univerzitet, Skopje, 1994. K. Kamb.
Кирилична верзија на написот
НЕПИСМЕНОСТ