GJERGJIKOVIKJ, GJorgje (Gevgelija, ? – Gevgelija, 1911) – srpski oficer, ilindenski revolucioner i makedonski „avtonomist”. Po kratko uchitelstvuvanje vo s. Machukovo (1. Ⅳ 1898), se zapishuva vo Voenata akademija vo Bel-grad (22. Ⅶ 1898). Kako srpski poruchnik dvapati so svoja cheta vleguva vo Makedonija, no ranet e vo borbite so Turcite i se lekuva vo Sofija (1903). Ubeden deka „makedonskite borci navistina vojuvaat za avtonomija na zemjata i deka toa e edinstveniot pat za nejzino spasuvanje od turskite nokti”, se vrakja vo Srbija, podnesuva ostavka na oficerskata sluzhba i stanuva sopstvenik i odgovoren urednik na organot na obnoveniot (zaedno so Grigorie Hadjitashkovikj) Makedonski klub vo Bel-grad v. „Avtonomna Makedonija” (1905) so moto: „Balkanot na balkanskite narodi. Makedonija na Makedoncite” i so deviza: „Prvin sloboda, pa posle prebrojuva-nje!”So Hadjitashkovikj pregovaraat vo Sofija so „levoto krilo” na TMORO za uchestvo na Rilskiot kongres (1905). Po golemite reakcii vo Srbija, vesnikot e zabranet, a toj progonuvan i interniran vo Pozharevac. Bega vo Avstro-Ungarija, Crna Gora i vo Bugarija, a po Mladoturskata revolucija zaedno so J. Sandanski se pribira vo Makedonija i umira od tuberkuloza kako turski sluzhbenik vo rodniot grad. LIT.: D-r Blazhe Ristovski, Krste P.Misirkov (1874–1926). Prilog kon prouchuvanjeto na razvitokot na makedonskata nacionalna misla, Skopje, 1966, 388–396 i 404–421; istiot, Makedonskiot narod i makedonskata nacija, Ⅱ, Skopje, 1983, 73–144. Bl. R. LJupcho GJorgievski
Кирилична верзија на написот
ЃЕРЃИКОВИЌ, Ѓорѓе