AKCENT (< lat. accentus < ad cantus ‘priglas’ : grch. prosódia) – bi-ten element so koj eden jazik se diferencira kako poseben idiom. Maked. a. e tretoslozhen, pagja na poslednite tri sloga, odn. mori, od krajot na zborot. Toj e dinamichen, so silinata na glasot vrshi razdeluvachka funkcija na zborovite i zborovnite celini. Vo osnovata lezhi prastariot balkanski ritam, no sodrzhi i neshto specifichno vo zvuchenjeto i intonacijata. LIT.: Bl. Koneski, Gramatika na maked. lit. j., Ⅰ del; P. Hr. Ilievski, Vnatreshni i nadvoreshni faktori vo razvojot na maked. tretoslozhen akcent, „Lit. zb.”, 28/4, 1981, 35-42; Uchestvo na grchko-roman. jazichna sredina vo formiranjeto na maked. tretoslozhen akcent, „Prilozi”, MANU – OLLN, 6, 2, 1981, 35-58. P. Hr. Il.
Кирилична верзија на написот
АКЦЕНТ