POPOV, Anton (s. Igumenec, Petrichko, Pirinska Makedonija, 23. Ⅶ 1915 – Sofija, 20. Ⅹ 1942) – poet, raskazhuvach, novinar, nacionalen deec. Zavrshil gimnazisko obrazovanie vo Nevrokop (1933) i nekolku godini uchitelstvuval vo rodniot kraj. Vo 1936 g. se zapishal vo Drzhavnoto visoko uchilishte za finansii i administrativni nauki vo Sofija. Rabotel kako profesionalen novinar. Eden od istaknatite aktivisti na nacionalnoto i na antifashistichkoto dvizhenje. CHlen na Publicistichkiot kruzhok „Nacija i kultura“ vo Sofija. Osnovopolozhnik i chlen na rakovodnoto jadro na Makedonskiot literaturen kruzhok (1938–1941). LJubovta kon tatkovinata Makedonija, nejzinata istorija i tradicija, nejzinata sloboda i idnina se golema tema vo sevkupnoto negovo knizhevno i publicistichko delo. Niz sopstveniot patriotski podvig pokazhuva kako se saka i se brani tatkovinata. Zaedno so N. Vapcarov e uapsen i osuden na smrt. Vo pismoto pred strelanjeto zapishal: „Umiram za eden nov svet, kojshto kje ogree so tolku svetlina, so tolku ubavina, taka shto mojata zhrtva za nego ne e nishto. Umiram gord so imeto na tatka si. Umiram gord so imeto na svojot narod, za chieshto dobro rabotev do posleden mig, za chi-jashto dobra idnina umiram“, pishuva vo poslednoto pismo vo Garnizonskoto strelbishte. Kako publicist e megju prvite koi najdlaboko go prosledija i afirmiraa konstituiranjeto na makedonskata nacionalna misla. Ostanaa negovite stihovi, raskazi i reportazhi, izdadeni posmrtno. DEL: Odbrani tvorbi, Sk., 1985; Izbrani stihovi, Sk., 1991; Tvorbi, Sk., 1994 i Dnevnik, Sk., 1998. LIT.: Gane Todorovski, Poglavja od makedonskata literatura, Sk., 1985; Blazhe Ristovski, Portreti i procesi, kn. 2, Sk., 1989; Vasil Tocinovski, Vozbuda po zborot, Sk., 2000. V. Toc. Blagoj Popov
Кирилична верзија на написот
ПОПОВ