OVCHARSKI NARODNI PESNI – trudovi narodni pesni. Izobiluvaat so brojnost i raznovidnost. Tie go opevaat teshkiot i osamenichki zhivot na ovcharite vo planinata, srede surovata priroda, daleku od seloto, od svoite najbliski i drugarite. Ovcharot bil izlozhen na mnogu opasnosti, kako od divite dzverovi, isto taka i od prirodnite stihii. Vo tie okolnosti, vo pesnite toj razgovara so svoeto stado, ovenot vodach, ovcata rogusha, so sekogash vernite kuchinja, a site svoi chuvstva gi iskazhuva niz melodijata na kavalot. Ovcharite i nivnite stada bile chesta meta i na razni razbojnichki bandi, osobeno koga drzhavnata uprava bila slaba i vladeelo masovno bezvlastie. Ovaa pojava bila moshne chesta vo Zapadna Makedonija, od kade shto poteknuvaat povekje pesni so ovoj motiv. Semejnite i ovcharskite problemi bile megjusebno povrzani i toa go registrira i pesnata: …duri mi beshe ovchar nezhenet,/ ja si pasev gore v planina,/ voda si piev od izvorite / i si pladnuvav pod ladni senki./ Otkako mi se ovchar ozheni,/ sega si pasa po selishtata,/ po selishtata, po bunishtata,/ voda si pija po barishtata / i si pladnuva pod streishtata. LIT.: Kiril Penushliski, Odbrani folkloristichki trudovi, 2, Skopje, 1988; Marko Kitevski, Makedonska narodna lirika (mitoloshki, trudovi, semejni, humoristichni, ljubovni pesni), Skopje, 2000; Makedonska narodna lirika, izbor, redakcija i predgovor d-r Marko Kitevski, Skopje, 2002. M. Kit.
Кирилична верзија на написот
ОВЧАРСКИ НАРОДНИ ПЕСНИ