KALEMENJE – veshtina shto se praktikuvala ushte kaj najstarite narodi (Fenikijci, Grci, Rimjani, Kinezi). Ima golem broj nachini na kalemenje, so razni modifikacii. Pri kalemenjeto e vazhno da se spojat kambijalnite tkiva na podlogata i na kalemot. Na presecite kambijalnite kletki se delat i sozdavaat kalus – tkivo so nediferencirani parenhimski kletki. Po nivnoto spojuvanje se diferenciraat sprovodnite sadovi i drugite elementi na drvoto i na korata. kje nabroime nekoi povazhni nachini na kalemenje shto se primenuvaat kaj nas: 1. kalemenje na pupka (vo T zarez, na izrez, na prozorche, na budna pupka, na zaspana pupka); 2. spojuvanje (prosto, anglisko, klinesto); 3. na procep (poluprocep, cel procep, tangencijalen procep); 4. pod kora (obichno, pod jaziche so kovanje). B. R.
Кирилична верзија на написот
КАЛЕМЕЊЕ