JAGIKJ, Vatroslav (Vatroslav Jagikj) (Varazhdin, 6. Ⅶ 1838 – Viena, 5. Ⅷ 1923) – klasichen filolog, slavist. Klasichno obrazovan od detska vozrast (do Ⅲ klas Franjev. gimn. site predmeti na lat.) vo rodnoto mesto, prodolzhil klasichna gimn. vo Zagreb (1847– Vatroslav Jagikj 1851), kade shto mu se razvil interes i za seslov. edinstvo; studiral klasichna filologija vo Viena, grchki kaj H. Bonic, lat. kaj J. Hofman i st.slov. kaj F. Mikloshich. Od 1860–1870 bil prof. vo Zagrepskata klasichna gimn.; vo 1870 otstranet od rabota poradi politichki previranja, togash dobiva tri pochesni doktorati (Lajpcig, S.-Peterburg i Odesa). Vo Odesa e pokanet za shef na Katedrata za i.-e. komparat. lingvistika, potoa e shef na Katedrata za slavistika vo S.-Peterburg, pa vo Berlin i najposle, po penzioniranjeto na F. Mikloshich, vo Viena (1886–1908). Vrz klasichnite temeli sozdal monumentalna disciplina – slavistika, so izdanija na najstarite slov. rakopisi na glagolica i kirilica, paleogr. studii i kritika na tekstot i dr. Ushte vo 1867 otvoreno se protivstavil na t.n. Panonska teza i do krajot na zhivotot dokazhuval deka za osnova na st.slov. mu posluzhile maked.-slov. govori od Solunsko. Vo negoviot „Archiv für slav. Philologie” (Berlin, 1874– 1929) se objaveni mnogubrojni studii za st.slov. j. i literatura. DEL: Od ogromniot broj (nad 700) objaveni trudovi, osobeno mu se znachajni izdanijata na evangelijata: Uvod na lat. kon Asem. (1864), Zogr. (Berlin, 1879), i Mar. (SPb, 1883), vo kiril. transkripcija; Dobrom. (Ein altmacedonisches Denkmal der kirchensl. Sprache des Ⅻ Jahrhundert, 1–2, NJien (1898); Bolonjski psaltir i mnogu drugi; paleografski studii: Glagolicheskoe pisÏmo (1911); sintetichki: Õnciklopediя slavяnskoй filologii (1911); Entstehungsgeschichte der kirchenslavischen Sprache, Ⅱ rev. izd. Berlin, 1913; i Juzhnoslavenska narodna epika u proshlosti, Zagreb, 1880. LIT.: N. Majnarikj, Vatroslav Jagikj kao klasichni filolog,ZHA, 7, 2, 1957, 153-177; S. Damjanovikj, Opshirnost bez povrshnosti. Podsjetnik na zhivot i djela Vatroslava Jagikja, Zagreb 1988; V. Murdarov, KME Ⅳ, 572-580; V. Ðoroviћ, Vatroslav Jagiћ, „Srpski knjizhevni glasnik”, Beograd, 1923. P. Hr. Il. – S. Ml.
Кирилична верзија на написот
ЈАГИЌ, Ватрослав