HERODOT (Herodotos) (Halikarnas, Mala Azija, ok. 484 – verojatno Turii, Juzhna Italija, ok. 425 pr. n.e.) – helenski istoriograf, poznat kako „tatko na istorijata“, izvor za najstarata istorija na Makedonija. Poradi politichkite protivrechnosti so halikarnashkiot tiranin Ligdamid, bil prinuden da se preseli i privremeno da zhivee na ostrovot Samos. Mnogu patuval (Vavilon, Egipet, Skitija, Trakija, Makedonija itn.), a prestojuval i vo Atina kade shto se zapoznal so Perikle i so Sofokle. Uchestvuval vo osnovanjeto na kolonijata Turii vo Juzhna Italija (444 pr. n.e.), kade shto ostanal do krajot na zhivo-Malata bazilika vo Herakleja Linkestis Bista na istoriografot Herodot tot. Go napishal deloto Istorija, koeshto aleksandriskite filolozi go podelile na devet knigi, nasloveni spored iminjata na Muzite. Negovata osnovna tema se Helensko-persiskite vojni, a pokraj mnogubrojnite istoriski, geografski i etnografski podatoci za zemjite shto gi posetil, dava i dragoceni podatoci za ranata istorija na Makedonskoto Kralstvo i makedonskata kralska dinastija na Argeadite. IZV.: Herodoti, Historia, Odjonii, 1927; Herodotova istorija. Prevod od starogrchki, predgovor, beleshki za pisatelot i deloto, komentari na tekstot Danica CHadikovska, Skopje, 1998. K. M.-R.
Кирилична верзија на написот
ХЕРОДОТ