GRCHKO-SRPSKI SOJUZ (1867-1868). Po nekolkugodishni tajni pregovori, vodeni so prekini, Kralstvoto Grcija i Knezhevstvoto Srbija skluchile taen Dogovor za ofanziven sojuz protiv osmanliskata drzhava za „osloboduvanje na site hristijanski narodi vo evropska Turcija i na Arhipelagot (belomorski)”. So Dogovorot (14 / 26. Ⅷ 1867) vo Veslaj kaj Viena bilo opredeleno i vremeto za zapochnuvanje na vojnata (mart 1868). Vo sluchaj na teshkotii vo vojnata, za celosno ostvaruvanje na celite utvrdeni so Dogovorot za sojuz, sekoja od dogovornite strani mozhela da se povleche od vojnata edinstveno otkako na sojuznichkata drzhava kje $ obezbedela: Srbija na Grcija osloboduvanje i prisoedinuvanje na Epir i na Tesalija, a Grcija na Srbija osloboduvanje i prisoedinuvanje na Bosna i Hercegovina. Vo sluchaj na celosno ostvaruvanje na celite na vojnata za podelba na drugite teritorii na osmanliskata drzhava na Balkanot, dogovorile potpishuvanje na poseben dogovor. Dogovorile propagandno dejstvuvanje bez teritorijalno razgranichuvanje i zaednichki da rabotat na pridobivanje vo Sojuzot na Romanija. Grcija i Srbija potpishale Protokol (10. Ⅰ 1868), a i tajna Voena konvencija vo Atina (16. Ⅱ 1868). So Konvencijata bile utvrdeni silite, vooruzhuvanjeto i koordinacijata na voenite dejstva, predvideni da se vodat na celata teritorija na evropskite vladeenja na osmanliskata drzhava, proglasena za zaednichko boishte. Pritoa, glavnoto vnimanie bilo posveteno na voenostrategiskoto znachenje na zemjite megju Grcija i Srbija, posebno na Makedonija, vo koja bile markirani glavnite strategiski pravci: zapaden: Solun-Bitola kon Ohrid i Veles-Skopje; centralen: Solun-Skopje-Prishtina i juzhen: Solun-utokata na r. Bistrica. Po ubistvoto na knezot Mihajlo (1868) akcijata bila prekinata. LIT.: Makedonija vo bilateralnite i multilateralni dogovori na balkanskite drzhavi, Skopje, 2000; Grgur Jakshiћ-Vojislav Vuchkoviћ, Spoljna politika Srbije za vlade Mihaila (Prvi balkanski savez), Beograd, 1967. M. Min.
Кирилична верзија на написот
ГРЧКО-СРПСКИ СОЈУЗ