BOGOMILI – privrzanici na bogomilskoto dvizhenje, sledbenici na pop Bogomil. Uchele deka postojat dva boga, od koi Gospod e tvorec na duhovniot, a GJavolot na materijalniot svet. Hristijanskata crkva ja smetale za delo na GJavolot i gi otfrlale crkovnite kultovi i obredi. Ja priznavale samo molitvata „Oche nash“. Ne gi prifakjale sveshtenicite kako posrednici pomegju Boga i vernicite, propovedale neposlushnost kon carot i kon blagorodnicite. Uchele deka vo zhivotot treba da se bide skromen i umeren. Imalo tri kategorii bogomili: sovrsheni, vernici i slushateli. Bile obedineti vo opshtini, na chie chelo stoel „dedo“ („dedec“). Vo izvorite se poznati i kako: babuni, krstjani, patareni, katari, valdenzi i dr. Od hristijanskata crkva bile proglaseni za eretici i bile progonuvani. LIT.: D. Obolenskdz, The Bogomils. A Studdz in Balkan Neo-Manichaeism, Cambridge, 1948; D. Dragojloviћ, Bogomilstvo na Balkanu i u Maloj Aziji, I: Bogomilski rodonachalnici, Beograd, 1974, Ⅱ: Bogomilstvo na pravoslavnom istoku, Beograd, 1982; B. Primov, Bugarite. Kniga za pop Bogomil i negovite posledovateli, Sofiя, 1970. K. Adj.
Кирилична верзија на написот
БОГОМИЛИ