ATASOZU (Atasljdzü) – poslovica, shto deneska se imenuva „Atasljdzü” ili „atalar sözü” („govor na predcite”). Spored najstariot rechnik na turskiot jazik i istorijata na turskata kultura „Divanü Lugat-it Türk”, turskiot termin za poslovica e sav, a vo literaturata se srekjavaat terminite mesel i darbimesel. Deneshnite tekstovi se sovremeni varijanti od najstarite zapisi. Taka, na pr., poslovicata „Kurt kurti dzemez” (Volkot volk ne jade) chesto se srekjava megju turskoto naselenie vo Makedonija, chija varijanta od XI v. glasi: „Bori koshmisýn dzemez”, a vo ⅩⅤ v. taa se javuva kako „Kurt koshmisýn incitmez”. Kako rezultat na megjunarodnite kontakti, za najgolemiot broj poslovici sosema e nemozhno da se odredat patishtata na nivnoto prifakjanje i tatkovinata na nivnoto nastanuvanje. Pri sporeduvanjeto na nekoi deneshni turski poslovici od Makedonija so nivni varijanti vo starite zapisi, se zabelezhuvaat jazichni promeni, a vo drugi nekoi zborovi se zameneti so drugi. LIT.: LJmer Asim Aksodz, Atasljzleri ve dedzimleri sljzlüçü, Atasljzleri sljzlüçü, Türk Dili Kurumu Ѕadzýnlarý, Ankara, 1971; Sevim Pilichkova, Prilog kon prouchuvanjeto na narodnite poslovici kaj Turcite od Makedonija, Skopje, 1987; Poslovicite kako mikrostruktura na anegdotite, „Nauchen sobir za folklorot na Resen i Resensko”, 1992, Oteshevo, „Makedonski folklor” 48, DJDJIV, Skopje, 1991, 335-342; Bone Velichkovski, Comparison betnjeen the Turkish and Macedonian Medical Proverbs: Health in the hands of ordinardz people, Proceedings of the th 38 International Congress on the Histordz of Medicine, Turkish Historical Societdz, v. Ⅲ, Ankara, 2005, 1863-1870. S. Pil.
Кирилична верзија на написот
АТАСОЗУ